kazuistyka

kazuistyka

[łac. casus ‘przypadek’],

prawo:

1) metoda przyjmująca jako zasadniczy kierunek badań prawoznawstwa rozpatrywanie konkretnych przypadków prawnych (kazusów, precedensów); także technika prawodawcza polegająca na formułowaniu przepisów szczegółowo określających stany faktyczne;

2) w katol. teologii moralnej zasada (wypracowana w XVII i XVIII w.) uwzględniania przy stosowaniu ogólnych norm moralnych także specyfiki przypadków szczegółowych; wg potocznej opinii bywała nadużywana dla uchylenia się od zobowiązań moralnych;

3) med. metoda omawiania i rozpatrywania przypadków chorobowych oparta na szczegółowej analizie historii choroby.