kaustyka
 
Encyklopedia PWN
kaustyka
[gr.],
powierzchnia kaustyczna,
powierzchnia będąca zbiorem punktów przecięcia się sąsiadujących promieni świetlnych (stycznych do niej) należących do jednej wiązki, które wyszły z jednego punktu pod różnymi kątami i zostały przez układ opt. załamane (diakaustyka) lub odbite (katakaustyka);
jest przejawem aberracji układu optycznego; uwidacznia się w rozmyciu ogniska układu opt.; światło jest zbierane na całej powierzchni kaustycznej, a nie w jednym punkcie; powierzchnia kaustyczna jest miejscem geom. środków krzywizny powierzchni frontu falowego załamanego (odbitego).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia