kamień miedziowy
 
Encyklopedia PWN
kamień miedziowy,
stop siarczków miedzi(II) i żelaza(II) o ogólnym wzorze xFeS · yCu2S, zawierający ok. 25% siarki i 10–65% miedzi, ponadto małe ilości siarczków innych metali i metale szlachetne, gł. srebro, a także złoto, platynę, pallad;
wytapiany z rud i koncentratów miedzi (przez oddzielenie od żużla utworzonego ze składników skały płonnej na osnowie fajalitu Fe2[SiO4], stanowi produkt pośredni w procesie szybowym otrzymywania miedzi; temp. topnienia k.m. (zależnie od składu chem.) wynosi 950–1100°C.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia