kamea
 
Encyklopedia PWN
kamea
[hiszp. camafeo < arab.(?)],
wypukło rzeźbiona gemma, przeważnie w nieprzezroczystych kamieniach półszlachetnych (sardach, sardonyksach, agatach, później w muszlach);
warstwa spodnia, zwykle brązowa, stanowiła tło, wierzchnia, biała — motyw płaskorzeźbiony (np. główka); oprawiane w złoto, srebro, używane głównie w wyrobach ozdobnych (brosze, pierścienie), od starożytności (szczególny rozwój w okresie hellenistycznym i w Rzymie cesarskim).
zgłoś uwagę

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia