jurysprudencja
w najogólniejszym znaczeniu — nauka prawa, prawoznawstwo;
[łac.],
jurysprudencja
Encyklopedia PWN
we Francji oznacza też orzecznictwo sądów; w krajach anglosaskich odpowiednik teorii prawa; określenie występujące w nazwach niektórych teoret. koncepcji prawa: jurysprudencja analityczna, kierunek we współcz. ang. teorii prawa, wywodzący się z poglądów J. Austina, stanowiących odpowiednik rozwijanego na kontynencie eur. pozytywizmu prawniczego; w szerszym znaczeniu określenie teorii prawa, badającej prawo na płaszczyźnie log.-językowej, synonim analitycznej teorii prawa; jurysprudencja interesów, kierunek uznający prawo za środek rozstrzygania sprzecznych interesów w społeczeństwie; zapoczątkował go w XIX w. R. Ihering, a rozwijali: Ph. Heck, M. Rümelin; jurysprudencja socjologiczna, kierunek w amer. teorii prawa zbliżony do jurysprudencji interesów, który zadanie prawa pojmuje jako wzajemie kompromisowe uzgadnianie występujących w społeczeństwie interesów, tak aby uniknąć konfliktów i strat, jego gł. przedstawicielem był R. Pound (realizm prawniczy); jurysprudencja pojęć, kierunek w niem. nauce uznający prawotwórczy charakter pojęć prawnych (B. Windscheid, G.F. Puchta).
