jeżyna
 
Encyklopedia PWN
jeżyna, lud. ostrężyna, ożyna, Rubus,
rodzaj rośliny okrytozalążkowej, drzewiastej z rodziny różowatych, z podrodziny różowych (Rosoideae);
ok. 400 gat. krzewów (systematyka bardzo trudna, liczne mieszańce, mało liczne gat. apomiktyczne i formy przejściowe), występujących na półkuli północnej po strefę tropik., największe zróżnicowanie w Ameryce Północnej; pędy kolczaste; liście dłoniastodzielne, pierzastodzielne lub pojedyncze, często z kolcami; kwiaty białe lub różowe; owoc zazwyczaj czarny lub czerwony, złożony z wielu pestkowców, jadalny; w Polsce 75 gat., trudnych do rozróżnienia; jeżyny często rozrastają się przez rozłogi, są ekspansywne; na stanowiskach słonecznych (zrębach leśnych, pobrzeżach lasów); do gat. pospolitych należy m.in. jeżyna fałdowana, R. plicatus, o czarnych, bardzo smacznych owocach, i jeżyna popielica, R. caesius, o czarnych, sino omszonych, kwaśnych owocach; w uprawie znane formy pozbawione kolców (jeżyna bezkolcowa).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia