janisławicka kultura
 
Encyklopedia PWN
janisławicka kultura, zw. też cyklem wiślańskim, a na Ukrainie kulturą rudoostrowską,
archeol. kultura późnego mezolitu (poł. VI–IV tysiąclecie p.n.e.) występująca w środkowej Europie (dorzecze Wisły, Warty, Niemna i Prypeci);
przewodnie formy narzędzi — zbrojniki mikrolityczne: ostrza półtylcowe (typu Wieliszew) oraz trójkąty prostokątne (typu janisławickiego); wyroby kościane, m.in. sztylety z łopatek tura, noże-skrobacze z kłów dzika; ozdoby (m.in. naszyjniki z zębów zwierzęcych); ciała zmarłych grzebane w pozycji siedzącej; nazwa od stanowiska Janisławice (woj. łódz., gmina Głuchów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia