jadłowstręt psychiczny
 
Encyklopedia PWN
jadłowstręt psychiczny, anoreksja nerwowa,
med. choroba polegająca na celowym obniżaniu masy ciała przez drastyczne ograniczenia ilości przyjmowanego pożywienia;
o podłożu głównie psychicznym; czasem wspomagana różnymi lekami (np. przeczyszczającymi, moczopędnymi), prowokowaniem wymiotów, intensywnym wysiłkiem fizycznym; bardzo typowa jest koncentracja całej aktywności życiowej na problemie własnej wagi; prowadzi do znacznego spadku masy ciała, czasem do zupełnego wyniszczenia z następstwami w postaci zaburzeń hormonalnych, spadku wydolności i odporności organizmu; najczęściej występuje u dorastających dziewcząt i młodych kobiet, bardzo rzadko u chłopców. Dominują przyczyny natury psychogennej (konflikty wokół własnej tożsamości oraz roli i pozycji w rodzinie); u części chorych następuje w ciągu kilku lat poprawa, u innych choroba trwa przewlekle lub kończy się zgonem z powodu powikłań; w leczeniu ważne jest współdziałanie farmakoterapii i psychoterapii.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia