jaćwięski język
 
Encyklopedia PWN
jaćwięski język, język jadźwiński,
wymarły język z grupy języków bałtyckich, bliski pruskiemu;
używany przez plemię Jaćwingów gł. w dorzeczu Czarnej Hańczy Szeszupy oraz Narwi i Biebrzy (do XVI w.); wypierany przez języki: litewski, polski, niemiecki i białoruski; jego ślady zachowały się gł. w toponimii oraz słownictwie języków litewskiego i białoruskiego oraz w polskich gwarach północno-wschodnich
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia