jaćwięski język, język jadźwiński,
wymarły język z grupy języków bałtyckich, bliski pruskiemu;
jaćwięski język
Encyklopedia PWN
używany przez plemię Jaćwingów gł. w dorzeczu Czarnej Hańczy Szeszupy oraz Narwi i Biebrzy (do XVI w.); wypierany przez języki: litewski, polski, niemiecki i białoruski; jego ślady zachowały się gł. w toponimii oraz słownictwie języków litewskiego i białoruskiego oraz w polskich gwarach północno-wschodnich