izolacja

izolacja

[łac.],

roln. w hodowli roślin i nasiennictwie świadome eliminowanie możliwości zapylenia roślin niepożądanym pyłkiem;

izolację najczęściej osiąga się przy zachowaniu dostatecznej odległości między uprawami roślin łatwo krzyżujących się (np. żyto) — izolacja przestrzenna, oraz przez stosowanie różnych terminów wysiewu (unika się jednoczesnego kwitnienia); w pracach hodowlanych stosuje się też izolację sztuczną, np. zakładanie na kwiaty lub pędy kwiatowe izolatorów z pergaminu, celofanu, ewentualnie tworzywa sztucznego itp., zabezpieczających przed zapyleniem; izolacja ma duże znaczenie w otrzymywaniu nowych odmian.