izohelia
Encyklopedia PWN
efektowna, ale niezwykle żmudna; polega na kilkakrotnym kopiowaniu wyjściowego negatywu na bardzo kontrastowym materiale przy różnych ekspozycjach; z otrzymanych diapozytywów uzyskuje się bardzo miękkie kontrnegatywy, które wspólnie skopiowane, przy nałożeniu się konturów, tworzą ostateczny obraz, utworzony z kilku stopni szarości (krzywa luminancji ma kształt schodkowy), podobny do drzeworytu; izohelię oprac. 1932 W. Romer.
