inwersja
 
Encyklopedia PWN
inwersja
[łac. inversio ‘odwrócenie’],
log. jedna z form wnioskowania bezpośredniego;
występuje w 2 postaciach; i. częściowa to przekształcenie zdania ogólnotwierdzącego („każde S jest P”) w zdanie szczegółowoprzeczące z zaprzeczonym podmiotem („niektóre nie-S nie są P”) lub zdania ogólnoprzeczącego („żadne S nie są P”) w zdanie szczegółowotwierdzące z zaprzeczonym podmiotem („niektóre nie-SP”); i. zupełna polega na poddaniu zdania ogólnotwierdzącego lub ogólnoprzeczącego najpierw i. częściowej, a następnie obwersji; i. częściowa jest poprawna pod warunkiem, że orzecznik zdania poddanego i. nie jest nazwą powszechną (tj. taką, pod którą podpada każdy przedmiot, np. „coś”), a i. zupełna — pod warunkiem, że ani podmiot, ani orzecznik nie są nazwami powszechnymi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia