indeks wolności gospodarczej
 
Encyklopedia PWN
indeks wolności gospodarczej,
ekon. najbardziej popularna miara poziomu wolności gospodarczej, określana w skali od 1 do 5, będąca średnią arytmetyczną 10 wskaźników: polityki handlowej, systemu podatkowego, polityki pieniężnej, systemu bankowego, inwestycji zagranicznych, własności, wydatków państwa, regulacji prawnych, czarnego rynku, kontroli płac i cen.
Im mniejsza wartość indeksu wolności gospodarczej, tym większa wolność gospodarcza w danym kraju. Indeks wolności gospodarczej jest sporządzany przez Heritage Foundation.
Istnieje ścisły związek między wolnością gospodarczą a zamożnością społeczeństw. Średnio zmniejszenie indeksu o 0,05 punktu, czyli zwiększenie wolności gospodarczej, powoduje zwiększenie PKB na głowę 1 mieszkańca o 1 tysiąc dolarów USA rocznie. Od tej korelacji istnieją wyjątki. W grupie krajów rozwiniętych mniejszą wolność gospodarczą, w porównaniu z osiągniętym poziomem PKB, mają: Grecja, Izrael, Francja i Norwegia. Wyższy od przeciętnego poziom wolności gospodarczej występuje: w USA, Nowej Zelandii, Australii, Kanadzie, Irlandii, Wielkiej Brytanii i na Bahamach. W grupie krajów nowo uprzemysłowionych większą wolność gospodarczą, w porównaniu z osiągniętym poziomem PKB, mają: Malezja, Tajlandia, Korea Południowa i Tajwan. Poza wszelkimi porównaniami plasują się Singapur i Hongkong — kraje o wyjątkowej swobodzie gospodarowania. Wśród krajów Europy Środkowowschodniej tylko 2 osiągnęły wyższy poziom wolności gospodarczej, niż wskazywałby osiągnięty dochód. Są to Czechy i Estonia. W Polsce indeks wolności gospodarczej jest typowy dla osiągniętego poziomu PKB i odpowiednio w kolejnych latach wynosił: 1997 — 3,30; 1998 — 2,90; 1999 — 2,95; 2000 jest szacowany na 2,80.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia