hrabia
pierwotnie zarządca okręgu administracyjnego (hrabstwo), później i obecnie — tytuł arystokratyczny;
[staroniem. gravio ‘wódz’],
łac. comes,
hrabia
Encyklopedia PWN
początkowo w państwie Franków powoływany i odwoływany przez króla; hrabia miał też kompetencje sądownicze i wojskowe; od IX w. funkcja hrabiego stawała się faktycznie dożywotnia, a następnie dziedziczna; z czasem wielu hrabiów skupiło w swych rękach całość władzy w hrabstwie, uznając tylko lenne zwierzchnictwo króla; po przywróceniu monarchii scentralizowanych tytuł arystokratyczny, w Polsce od XVII w. nadawany niektórym rodom przez cesarzy rzymsko-niemieckich, a od XIX w. — austriackich (zniesiony przez konstytucję marcową 1921).
