holihradzka kultura,
archeol. kultura późnej epoki brązu, wydzielona dla terenów górnego i części środkowego Podniestrza oraz przyległych partii Podkarpacia wraz z górnym dorzeczem Prutu i Seretu (tzw. grupa Grăneşti), datowana na XII–VIII w. p.n.e.;
holihradzka kultura
Encyklopedia PWN
powstała pod wpływem kultury gawskiej; osady otwarte, zabud. prostokątnymi chatami i ziemiankami, niekiedy z pracowniami odlewniczymi; cmentarzyska ciałopalne, groby płaskie i kurhanowe, popielnicowe; ceramika zróżnicowana — typowe wazy o rozchylonej w kryzę krawędzi; wyroby z brązu, występujące gł. w nagromadzonych skarbach, są pochodzenia gawskiego.