high key
 
Encyklopedia PWN
high key
[haı ki:; ang.],
fot. technika, w wyniku której otrzymuje się obraz utworzony z tonów bardzo jasnych — są tylko zaznaczone najgłębsze cienie (fotograficzne techniki specjalne);
polega na obfitym naświetleniu negatywu i b. miękkim wywołaniu (rozcieńczony wywoływacz, długi czas wywoływania) obrazu pozytywowego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia