hemofilia
med. dziedziczna skaza krwotoczna spowodowana niedoborem lub zaburzoną funkcją swoistych białek osocza, niezbędnych do prawidłowego krzepnięcia krwi;
[gr. haíma ‘krew’, philéō ‘lubię’, ‘mam skłonność’],
krwawiączka,
hemofilia
Encyklopedia PWN
choroba dziedziczna, nieprawidłowe zmutowane geny znajdują się na chromosomie płciowym X (tzw. sprzężenie z płcią); występuje prawie wyłącznie u mężczyzn, a jest przenoszona na potomstwo przez kobiety; objawami są duże krwotoki samoistne lub po małych nawet urazach, szczególnie do jam stawowych; leczenie polega na uzupełnianiu brakującego czynnika krzepnięcia, przetaczaniu osocza, podawaniu globuliny, witaminy K, a także antybiotyków w celu ochrony przed zakażeniami.
