hematokryt
 
Encyklopedia PWN
hematokryt
[gr.],
Ht, HCT,
med. stosunek objętościowy krwinek czerwonych w próbce krwi pełnej żylnej lub włośniczkowej, wyrażony ułamkiem dziesiętnym (dawniej w %);
oznaczania dokonuje się przez wirowanie niekrzepnącej krwi w kalibrowanej probówce lub rurkach kapilarnych w określonych warunkach (czas, liczba obrotów/min); mierzona jest wysokość słupa erytrocytów osiadłych na dnie; prawidłowe wartości wynoszą: dla mężczyzn ok. 0,47, dla kobiet ok. 0,42, dla noworodków (krew pępowinowa) 0,54, dla dzieci 0,41; obniżone wartości stwierdza się w niedokrwistości, podwyższone w nadkrwistości (np. czerwienica prawdziwa, przebywanie na znacznych wysokościach) i przy odwodnieniu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia