helmintologia
 
Encyklopedia PWN
helmintologia
[gr. hélmins ‘robak’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
dziedzina nauki zajmująca się badaniem bezkręgowców helmintów (pot. zw. robakami): przywr, tasiemców, nicieni, kolcogłowów, nitnikowców (do niedawna również pierścienic).
helmintologia stanowi integralną część parazytologii i zajmuje się wszystkimi formami rozwojowymi robaków pasożytujących u ludzi, zwierząt i roślin, jak również wszystkimi aspektami oddziaływań pomiędzy robakami pasożytniczymi a ich żywicielami; helmintologia jest nauką kompleksową, na którą składają się: anatomia, histologia, embriologia, fizjologia, biochemia, biologia molekularna, genetyka i ekologia robaków a także diagnostyka, profilaktyka i terapia robaczyc, jak również ich patologia z immunologią i immunopatologią oraz epidemiologia i epifitologia; zespół tych dyscyplin pozwala wykrywać prawa rządzące stosunkiem pasożyt–żywiciel; helmintologia ukształtowała się w ciągu ostatniego stulecia, do jej rozwoju przyczynili się również badacze pol.: M. Kowalewski, K. Janicki, W. Stefański, W. Michajłow.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia