helikoida

helikoida

[gr. hélix, hélikos ‘skręcony’, eídos ‘kształt’],

powierzchnia śrubowa ogólna,

mat. powierzchnia powstała przez obrót krzywej dokoła ustalonej prostej (osi) i jednoczesny ruch wzdłuż tej prostej, przy stałym stosunku szybkości tych ruchów;

równania parametryczne helikoidy mają postać: x = u · cos v, y = u · sin v, z = f(u) + hv, gdzie u, v — parametry, h — skok helikoidy, f — dowolna funkcja ciągła; gdy h = 0, helikoida jest powierzchnią obrotową (zw. powierzchnią konoidalną lub konoidą); gdy f(u) = 0, helikoida (zw. zwyczajną) kształtem przypomina kręcone schody.

Helikoida