harmonijka ustna
 
Encyklopedia PWN
harmonijka ustna, organki,
instrument muz. z grupy idiofonów języczkowych (idiofony);
podłużna drewniana skrzyneczka z poprzecznymi przegródkami, w których znajdują się mosiężne blaszki (języczki); wydmuchiwane lub wciągane ustami powietrze wprawia języczki w drganie; wynaleziona ok. 1821 przez F. Buschmanna, ukształtowana 1857 ostatecznie przez M. Hohnera; typy harmonijki ustnej: diatoniczne, chromatyczne, basowo-akordowe i inne.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia