gwajakowiec czczony
 
Encyklopedia PWN
gwajakowiec czczony, Guajacum sanctum,
gatunek rośliny okrytozalążkowej, drzewiastej z rodziny parolistowatych (Zygophyllaceae) pochodzący z Ameryki Południowej, uprawiany w obszarach międzyzwrotnikowych, gł. w Ameryce Środkowej i w Regionie Karaibskim;
Ameryka Środkowa; liście pierzaste, wiecznie zielone; drewno ciężkie (gwajak), niezwykle twarde, substancja pozyskiwana z żywicy (tzw. gwajak, gwajakol) ma duże zastosowanie w lecznictwie. Inne gat.: gwajakowiec lekarski, Guajacum officinale, o podobnym zastosowaniu, drewno wysoko cenione, w rodzaju znajdują się także 4 inne gat. o małym znaczeniu użytkowym, bogate w żywice zawierające stosowany w lecznictwie gwajakol.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia