grobów zrębowych kultura,
archeol. kultura (obecnie traktowana jako krąg kulturowy) późnej epoki brązu (1800–1000 p.n.e.), charakterystyczna dla obszarów stepowych i częściowo leśnostepowych wschodniej Europy, od Dniepru na zachodzie po rz. Ural na wschodzie i dorzecze Samary na północy;
grobów zrębowych kultura
Encyklopedia PWN
część ludności zajmowała się pasterstwem, część uprawą ziemi w pobliżu stałych osad zabud. prostokątnymi, drewnianymi domostwami; obrządek pogrzebowy szkieletowy, zmarłych chowano w komorach z belek drewnianych połączonych na zrąb (stąd nazwa kultury), przykrytych kurhanami; ceramika prymitywna i w małych ilościach; bogata wytwórczość metalurgiczna; kultura ta jest utożsamiana z Kimerami, ludem koczowniczym pochodzenia indoeur.; w VIII w. p.n.e. pod naporem Scytów ekspandowała do środkowej Europy.
