granit
 
Encyklopedia PWN
granit
[łac. granum ‘ziarno’],
pospolita magmowa skała głębinowa, zawierająca 20–60% objętościowych kwarcu w stosunku do skaleni, wśród których plagioklazy stanowią 10–65% skaleni alkalicznych.
granit zawiera też łyszczyki, amfibole, pirokseny, a jako minerały akcesoryczne — apatyt, beryl, cyrkon, magnetyt, rutyl i in.; jasnoszary, żółtawy lub różowy, tekstura zazwyczaj masywna, drobno-, średnio- lub gruboziarnista; g. wielkoziarnisty jest zwany g. pegmatytowym (pegmatyty); powstaje wskutek krystalizacji magmy pierwotnej lub wtórnej (anateksis), tworzy się także pod wpływem procesów granityzacji; najbardziej rozpowszechniona skała skorupy ziemskiej; jest zaliczany do grupy granitoidów, skał o pokrewnej genezie, tworzy batolity (zajmujące czasem powierzchnię wielu tysięcy km2), pnie magmowe, lakolity, żyły; w Polsce występuje w Tatrach i na Dolnym Śląsku, np. w Karkonoszach, okolicach Strzegomia, Strzelina, Kudowy Zdroju; stosowany jako materiał budowlany, drogowy, dekoracyjny i rzeźbiarski.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia