glisty
 
Encyklopedia PWN
glisty,
popularna nazwa nicieni z nadrodziny Ascaridoidea;
stadia dorosłe glist osiedlają się w jelicie cienkim i należą do najczęściej spotykanych pasożytów człowieka oraz zwierząt domowych i hodowlanych; wywołują glistnice; glista ludzka, Ascaris lumbricoides — pasożyt jelita cienkiego człowieka (dł. samicy ok. 25 cm, samca ok. 14 cm); składa ok. 200 tys. jaj na dobę, które są wydalane wraz z kałem; tzw. jajo inwazyjne zawiera larwę, która połknięta wraz z pożywieniem dostaje się do jelita cienkiego, przebija ścianę jelita, z krwioobiegiem wędruje do wątroby, prawej komory serca, płuc, światłem oskrzeli do tchawicy i jamy ustnej (mierzy wówczas ok. 2,2 mm), ponownie połknięta dostaje się do przewodu pokarmowego i po ok. 70 dniach wyrasta w postać dojrzałą; podobne pod względem budowy i rozwoju są: glista świńska (Ascaris suum) i glista końska (Parascaris equorum).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia