geofizyczna nieciągłość

geofizyczna nieciągłość,

powierzchnia lub wąska strefa w głębi Ziemi, stanowiąca granicę pomiędzy ośr. o różnych właściwościach fiz., wykrywana metodami geofiz.

n.g., lokalizowane i badane metodami sejsmicznymi (tzw. nieciągłości sejsmiczne, np. nieciągłość Mohorovičicia, nieciągłość Gutenberga), stanowią podstawę podziału wnętrza Ziemi na koncentryczne strefy, zw. geosferami.