garnitur
[fr. garniture < garnir ‘zaopatrywać’],
komplet:
garnitur
Encyklopedia PWN
1) zbiór przedmiotów tworzących pewną całość;
2) w meblarstwie g. nazywa się zespół mebli (np. stół, krzesła, fotele, kanapa, szafa, toaleta), mających określone przeznaczenie (np. do salonu, jadalni, biblioteki) oraz wspólne cechy (styl, konstrukcję, dekorację, wykończenie, obicie itp.); g. występowały od poł. XVII w.; od 2. poł. XVIII w. największe komplety wykonywano do bawialni (salonu); g. składał się z dużej kanapy, krzeseł (najczęściej 6 lub 12), foteli oraz stołu ustawionego przed kanapą i stanowiącego wraz z nią ośrodek kompozycyjny wnętrza;
3) także dawna nazwa jednolitej zastawy stołowej, obecnie zw. serwisem; również dawna nazwa ozdobnego obszycia, obramowania;
4) ubranie męskie, składające się z marynarki i spodni, czasem też kamizelki, uszyte z jednakowego materiału; weszło w użycie pod koniec XIX w.
