frenezja romantyczna

frenezja romantyczna

[fr. frénésie ‘szaleństwo’, ‘wściekłość’],

właściwa jednemu z nurtów literatury romant. tendencja do ukazywania zbrodni, okrucieństwa, chorobliwych namiętności, szaleństwa, zgłębiania mrocznych obszarów psychiki;

bohaterowie utworów frenetycznych, demoniczni, samotni i wyniośli, ostentacyjnie okazują pogardę dla konwencji obyczajowych i norm moralnych, uległość wobec zła; przestrzeń, w której działają wzmaga nastrój niesamowitości i grozy — lochy, zamczyska, grobowce, nieokiełznana, dzika przyroda; reprezentatywny dla f.r. jest Mnich M.G. Lewisa.