flisactwo
 
Encyklopedia PWN
flisactwo, flis, osyłka,
spław drewna zwykle uformowanego w tratwy;
dawniej przewóz (spław) towarów rzekami; najwięcej towarów przewożono Wisłą do Gdańska; ludzie trudniący się flisactwem są nazywani flisakami (flisami, fliśnikami, orylami); w dawnej Polsce była to kategoria zawodowa ludności chłopskiej, istniejąca już we wczesnym średniowieczu; szczególną rolę odgrywali w XVI–XVIII w. w związku z rozwojem spławu zboża i produktów leśnych; flisakami dowodził szyper, bezpieczną drogę wskazywał statkom retman płynący na czele w łódce zwanej retmaniakiem; w XVI w. wytworzyła się grupa frochtarzy zawodowo zajmujących się organizacją spławu towarów; w końcu XVI w. zaczęły powstawać cechy flisaków; liczbę flisaków wiślanych w 1. połowie XVII w. szacuje się na 5–28 tysięcy osób; wytworzyli oni specyficzny folklor; w XIX w. liczba flisaków wielokrotnie zmalała, a zakres ich działania ograniczył się do spławu drewna tratwami; obecnie uprawiane głównie w dorzeczu Narwi.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia