filantropiści
 
Encyklopedia PWN
filantropiści,
przedstawiciele ruchu pedag. na rzecz krzewienia oświaty, także w najuboższych warstwach społ., zapoczątkowanego w Niemczech w XVIII w. przez J.B. Basedowa;
inspirowani poglądami pedag. J.Á. Komenskiego, J. Locke’a, a zwłaszcza J.J. Rousseau, w swoisty sposób propagowali ideę wychowania naturalnego; głosili pogląd, iż wychowanie dziecka powinno mieć na względzie gł. jego dobro i przebiegać w atmosferze miłości; zwracali uwagę na pielęgnowanie zdrowia i rozwój fiz. dzieci, naukę starali się uczynić interesującą, do nauczania wprowadzać elementy zabawy; stosowali nauczanie poglądowe, kładli nacisk na zajęcia praktyczne, zdobywanie wiedzy o życiu i otaczającym świecie; swoje szkoły zakładali gł. w ośr. wiejskich; pierwszy zakład tego typu, zw. Philanthropinum, powstał 1774 z inicjatywy Basedowa, do bardziej znanych należały też: zakład Ch.G. Salzmanna w Schnepfenthal i J.H. Campego (od 1781 prowadzony przez E.Ch. Trappa) w Hammerdeich pod Hamburgiem; działalność pierwszych filantropistów znalazła wielu naśladowców w Niemczech i in. krajach Europy, wywarła także pewien wpływ na Komisję Edukacji Nar. w Polsce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia