fideikomis

fideikomis

[łac. fideicomissum ‘zapis nieformalny’],

w prawie rzym. zapis będący prośbą spadkodawcy do dziedzica (lub zapisobiorcy), aby udzielił osobie trzeciej korzyści majątkowej kosztem spadku;

pierwotnie spełnienie tej prośby było dobrowolne i nie mogło być zaskarżone, od 1. poł. I w. pełnoprawna forma zapisu (oprócz legatu); w okresie feudalnym fideikomis służył do utrzymania majątku, zwłaszcza ziemi, w rękach rodziny szlacheckiej (ordynacja rodowa), później wykorzystywany do zabezpieczenia majątkowej sytuacji rodziny.