falowód
 
Encyklopedia PWN
falowód,
kanał do prowadzenia w przestrzeni fali elektromagnetycznej wzdłuż określonej drogi;
nośnikiem energii jest pole elektromagnetyczne rozchodzące się wzdłuż falowodu; zjawiska rozchodzenia się i wzbudzania pola elektromagnetycznego w falowodzie mogą być opisane rozwiązaniem równań Maxwella przy zadanych warunkach brzegowych i źródłach pola. W falowodzie fala jest ograniczona powierzchnią, na której następuje skokowa zmiana jednego z parametrów charakteryzujących własności elektr. (np. przenikalność elektr., przewodność elektr.). Rozróżnia się falowody zamknięte (rura metal. o przekroju prostokątnym, okrągłym i in.), w której fala przemieszcza się w przestrzeni wewnątrz falowodu, i otwarte (np. przewód metal., pręt lub rurka dielektryka), w których fala przemieszcza się na zewnątrz falowodu. Rozchodzenie się fal w falowodzie jest możliwe, gdy jego poprzeczne rozmiary są porównywalne z długością fali i większe; falowody są zatem stosowane gł. do przenoszenia fal centymetrowych i milimetrowych. Falowody znajdują zastosowanie w urządzeniach radiolokacyjnych, radionawigacyjnych, telew., telefonii nośnej; odrębne zastosowanie mają odcinki falowodu, które wykorzystuje się jako rezonatory, filtry, dławiki itp.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia