factoring
ekon. forma finansowania przedsiębiorstw, polegająca na nabywaniu przez różne wyspecjalizowane instytucje (faktorów) od różnych podmiotów gospodarczych (faktorantów) ich należności z tytułu dostaw towarów i usług oraz na świadczeniu dodatkowych usług księgowych, inkasowych (inkaso), kontrolnych i doradczych.
[fạ̈ktərıŋ; ang.],