f
 
Encyklopedia PWN
f,
litera alfabetu pol. (i łac.);
pochodzi poprzez starogr. ϝ (digamma) od fenickiej (północno-zachodnio-semickiej) litery wāw; oznacza bezdźwięczną spółgłoskę wargowo-zębową, szczelinową.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia