ependyma
 
Encyklopedia PWN
ependyma
[gr.],
wyściółka,
rodzaj tkanki glejowej zbudowanej z pojedynczej warstwy komórek (ependymocytów);
wyścieła komory mózgu i kanał środkowego rdzenia kręgowego; tworzy barierę między płynem mózgowo-rdzeniowym a tkanką nerwową oraz uczestniczy w transporcie substancji z płynu mózgowo-rdzeniowego do mózgu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia