emisja głosu,
muz. wydobycie głosu, tzw. fonacja, podstawowa umiejętność w sztuce śpiewu solowego i chóralnego, także odrębny przedmiot nauczania w szkołach muzycznych;
emisja głosu
Encyklopedia PWN
nauka e.g. obejmuje tzw. postawienie głosu, ćwiczenie oddychania wokalnego i umiejętności filowania (łagodnego przechodzenia np. od piano do forte, od legato do staccato), rozwijanie skali i barwy, wyrównywanie rejestrów, kształtowanie czystej i pewnej intonacji, wchodzącej także w skład nauki solfeżu, oraz poprawną dykcję; polega gł. na stosowaniu odpowiednich ćwiczeń (wokaliz) i repertuaru wokalnego dostosowanego do wieku uczącego się, rodzaju naturalnych lub nabytych właściwości głosu oraz celów zawodowych.
