emfiteutyczna reforma starostw i królewszczyzn

emfiteutyczna reforma starostw i królewszczyzn,

reforma skarbowa w Polsce uchwalona 1775 przez sejm rozbiorowy, mająca na celu zwiększenie dochodów skarbu poprzez zmianę sposobu eksploatacji królewszczyzn;

królewszczyzny utraciły charakter dożywotniego „chleba dobrze zasłużonych”, odtąd oddawano je w dzierżawę na 50 lat tym, którzy zapewniali najwyższy czynsz; mogły przechodzić w tym czasie na spadkobierców.