elektroda gazowa

elektroda gazowa,

elektrochem. czujnik stosowany do oznaczania składników gazowych w cieczach lub gazach, zwykle wykorzystujący pomiar potencjometryczny lub amperometryczny;

potencjometryczne e.g. składają się z hydrofobowej membrany przenikliwej dla cząsteczek oznaczanego gazu, cienkiej warstwy elektrolitu reagującego z gazem z wytworzeniem produktu — najczęściej jonów wodorowych, których zmiany stężenia rejestruje czujnik jonoselektywny (elektroda jonoselektywna) wrażliwy na zmiany pH; służą m.in. do oznaczania ditlenku węgla, amoniaku, ditlenku siarki, tlenków azotu. Amperometrycznym czujnikiem do oznaczania zawartości tlenu w gazach i płynach jest elektroda Clarka, w której analit. sygnałem, proporcjonalnym do zawartości tlenu, jest natężenie prądu powstające w ogniwie składającym się z anody srebrnej i katody platynowej lub złotej, elektrolitem jest roztwór chlorku potasu; badany obiekt jest oddzielony od elektrolitu membraną półprzepuszczalną; stosowana w medycynie (pomiar ciśnienia tlenu we krwi), biologii, wielu gałęziach przemysłu i w ochronie środowiska (stężenie tlenu w zbiornikach wodnych).