eksudacja
 
Encyklopedia PWN
eksudacja
[łac.],
wydzielanie się płynu z uszkodzonej powierzchni pędu (pnia) lub korzenia (po odcięciu części nadziemnej)
wydzielony płyn (eksudat) zawiera rozpuszczone w wodzie jony soli i proste związki org., a także niektóre fitohormony; eksudacja jest spowodowana silnym parciem korzeniowym; intensywna eksudacja jest właściwością nielicznych gat. roślin; u drzew umiarkowanego klimatu (np. klonów, brzóz) pojawia się na wiosnę przed rozwojem liści, u palm — przed zakwitaniem.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia