eichhornia
 
Encyklopedia PWN
eichhornia, hiacynt wodny, Eichhornia,
rodzaj z rodziny rozpławowatych (Pontederiaceae),
7 gat. na naturalnych stanowiskach w tropik. i subtropik. rejonach Ameryki Środkowej i Południowej; pływające rozetki liściowe eichornii unoszą się na powierzchni wody dzięki rozdętym ogonkom liściowym, działającym jak pływaki, liście sercowate lub nerkowate; kwiaty lejkowate niebieskie lub lila, duże, zebrane w kłosowaty lub wiechowaty kwiatostan; korzenie wolno unoszą się w wodzie; eichornia niezwykle szybko (rekordowo) rozmnaża się wegetatywnie przez rozłogi (10 roślin w sezonie wegetacyjnym wytwarza ok. 655 000 osobników potomnych pokrywających pow. 0,4 ha); E. crassipes, zw. hiacyntem wodnym, rozprzestrzeniona obecnie w Ameryce Północnej, Azji i Afryce, stała się bardzo uporczywym, trudnym do zwalczenia chwastem wodnym, utrudniającym, czasem nawet uniemożliwiającym, żeglugę i powodującym obniżenie zawartości tlenu w wodzie; w Wietnamie — pożywienie prosiąt i bawołów; w szklarniach i akwariach uprawiana jako ozdobna. Nazwa na cześć pruskiego ministra J.A.F. Eichhorna (1779–1856)
zgłoś uwagę
Ilustracje
Eichhornia, Eichhorniafot. J.P. Korczak-Wodnicka/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia