eforowie
 
Encyklopedia PWN
eforowie
[gr. éphoros ‘nadzorca’],
wysocy urzędnicy w starożytnej Sparcie, a później także w miastach, które wzorowały się na spartańskiej konstytucji (Tera, Kyrene);
w ich ręku skupiała się pełnia władzy, zwoływali apellę, nadzorowali działania obydwu królów, przyjmowali poselstwa, czuwali nad bezpieczeństwem wewnętrznym.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia