efektu prawo,
psychol. jedno z podstawowych psychol. praw uczenia się;
efektu prawo
Encyklopedia PWN
w swej wersji pierwotnej sformułowanej na pocz. XX w. przez psychologa amer. E. Thorndike’a, prekursora behawioryzmu, głosi, że utrwalają się te formy zachowań (reakcji na bodźce), które prowadzą do pożądanych przez jednostkę zdarzeń, wywołujących stan zadowolenia; prawo to zwraca uwagę na podstawową zależność zachowania się od jego następstw; we współcz. teoriach uczenia się podkreśla się nie tylko ów motywacyjno-emocjonalny aspekt wyniku działania, ale także jego aspekt poznawczy (informacyjny), a samo prawo efektu interpretuje w kategoriach wzmocnienia.
