early English
termin używany na określenie wczesnej fazy gotyku ang.;
[ə̣:rli ı̣ŋglısz; ang.],
early English
Encyklopedia PWN
wg periodyzacji T. Rickmanna, który podzielił angielską architekturę średniow. na 4 fazy (anglo-normandzka, early English, decorated style i perpendicular style); early English rozwijał się od końca XII w. (rozpoczęcie budowy katedr w Wells ok. 1180 i Lincoln 1192) do połowy XIII w.; charakteryzuje go zastosowanie sklepień żebrowych i łuków ostrych w strukturze budowli oraz dekoracji wyraźnie jeszcze nawiązujących do tradycji sztuki rom., silne podkreślenie linii horyzontalnych, „addycyjny” sposób kształtowania wnętrza, proste zamknięcie chóru, oszczędność detalu.
