dziryt

dziryt,

rodzaj broni wschodniej służący do miotania lub do walki wręcz, używany też do polowania;

stalowy grot (dł. ok. 15 cm) osadzony na drzewcu (dł. ok. 70–90 cm), z metalowym okuciem na tylcu lub metalowym piórkiem działającym jako statecznik w czasie lotu; 3 dziryty noszono w płaskim kołczanie przy pasie; groty często zdobione złotem lub srebrem; w Indiach i Persji dziryty sporządzano w całości ze stali damasceńskiej; w różnych krajach muzułm. popularny był rodzaj turnieju na dziryty, zw. po arabsku dżard bazi.