dyzartria
 
Encyklopedia PWN
dyzartria
[łac. < gr.],
med. zaburzenie mowy spowodowane niedowładami mięśni ust, języka i krtani, biorących udział w procesie wymawiania zgłosek i wyrazów (artykulacji);
mowa chorego jest niewyraźna; przyczyną może być uszkodzenie w rdzeniu przedłużonym jąder nerwów zaopatrujących te mięśnie lub zaburzenie funkcji unerwienia korowego tych jąder; bardzo nasilona dyzartria może zupełnie uniemożliwić mówienie (anartria).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia