dystynktywna cecha,
językozn. podstawowe pojęcie w fonologii;
dystynktywna cecha
Encyklopedia PWN
cecha odróżniająca głoski w klasyfikacji uniwersalnej lub częściej fonemy określonego języka (np. nosowość, dźwięczność, akcent, iloczas); w tym drugim sensie termin cechy dystynktywnej wprowadził R. Jakobson wykorzystując zasadę dychotomii, co dało początek silnej i długotrwałej tendencji do binaryzmu w fonologii.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
