diak,
diak
Encyklopedia PWN
urzędnik w Rosji XV–pocz. XVIII w.; poprzednikami d. byli na Rusi słudzy książęcy (niekiedy chłopi) zawiadujący ich skarbcem i prowadzący kancelarię; w księstwie moskiewskim, zwłaszcza od powołania prikazów, znaczenie i prestiż d. (teraz często wywodzących się z dworianstwa) systematycznie rosły; także określenie diakona w Kościele prawosławnym.