dhwani
poet. teoria klas. literatury indyjskiej, wywodząca się z filozofii języka i wskazująca na wielopoziomowe znaczenie wypowiedzi poetyckiej;
[sanskr. dhvani ‘dźwięk’, ‘ton’, ‘echo’, ‘sugestia’],
dhwani
Encyklopedia PWN
odpowiednio dobierane słowa niosą ze sobą o wiele głębszy sens, niż wskazywałoby na to ich podstawowe znaczenie, sugestia w nich zawarta stwarza nowe obrazy i kreuje przeżycia estetyczne (rasa); trudno określić początki szkoły dh., za pierwszego wybitnego przedstawiciela uważa się Anandawardhanę (IX w.), autora traktatu Dhwanjaloka [‘światło dźwięku’], którego pierwsza część jest przypisywana wcześniejszemu twórcy, Dhwanikarowi (prawdopodobnie VII–VIII w.).
