delator

delator

[łac.],

w staroż. Rzymie początkowo donosiciel, następnie oskarżyciel publiczny;

w dawnym prawie pol. osoba, która złożyła doniesienie o przestępstwie; w praktyce d. odgrywał często rolę posiłkowego oskarżyciela; akt proceduralny, w którym d. ujawniał fakt przestępstwa i osobę podejrzanego, określano terminem „delacja”.