czyrak,
zapalenie rozwijające się w otoczeniu mieszka włosa, najczęściej wywołane przez gronkowce;
czyrak
Encyklopedia PWN
źródłem bakterii są gł. ogniska we własnym organizmie, także kontakt z inną osobą lub zakażonymi przedmiotami; powstaje najczęściej u osób otyłych, wyniszczonych, nadużywających alkoholu, chorych na cukrzycę; czyrak ma zwykle postać bolesnego nacieku, guzka, w którego centralnej części znajduje się czop martwiczy; szczególnie niebezpieczne są czyraki znajdujące się na twarzy, zwłaszcza w obrębie górnej wargi i nosa; leczenie polega na nacięciu czyraka, usunięciu treści ropnej i czopa martwiczego oraz podaniu antybiotyku; odmianą czyraka jest czyrak gromadny, powstający w wyniku wytworzenia się kilku czyraków w bliskim sąsiedztwie i/lub połączenia kilku czopów martwiczych; bardzo często występuje u chorych na cukrzycę; w przeciwieństwie do czyraka pojedynczego jest chorobą ciężką, mogącą przebiegać z wysoką temperaturą i prowadzić do uogólnionego zakażenia; leczenie podobne.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
